วันอังคารที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2555

เด็กรักป่า


เด็กรักป่า



 ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่บนโลกใบนี้ ถูก ธรรมชาติ สร้างสรรค์ขึ้นมาด้วยสัดส่วนที่พอเหมาะ ให้ธรรมชาติต่างพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันและธรรมชาติอีกนั่นแหละที่มีวิธีการคัดสรรวิธีการในการทำลายสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ธรรมชาติมีวิธีการเสริมสร้างเผ่าพันธุ์ให้ได้พันธุ์ที่แข็งแรง ที่รู้จักปรับตัวอยู่บนโลกใบนี้ในขณะเดียวกัน ธรรมชาติ มีวิธีการเสริมสร้างเผ่าพันธุ์ให้ได้พันธุ์ที่แข็งแรงที่รู้จักปรับตัวอยู่บนโลกใบนี้

            ในขณะเดียวกัน ธรรมชาติ ก็สร้างมนุษย์ขึ้นมาเป็นผู้ใช้ประโยชน์จากธรรมชาติ มนุษย์รู้จักใช้ทรัพยากรธรรมชาติ ในการมาสนองตอบความต้องการของตนเองในเรื่องปัจจัยสี่ ทุกครั้งที่มนุษย์ต้องการสิ่งใดก็แล้วแต่มนุษย์สามารถหาได้จากธรรมชาติทั้งสิ้นจนธรรมชาติเป็นเหมือนคำตอบสำเร็จที่ตอบความต้องการของมนุษย์ได้ทุกเรื่องในอดีตมนุษย์ใช้ ธรรมชาติ เพียงเพื่อตอบสนองปัจจัยสี่ ซึ่ง ธรรมชาติ ที่มากมายนั้นสามารถสนองตอบมนุษย์ได้อย่างสบาย แต่เมื่อมนุษย์เริ่มมีวิถีชีวิตแบบการสะสม โดยมีระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมเป็นแบบแผน การบุกรุกและทำลาย ธรรมชาติ เพื่อการสะสมที่เกินเลยจากเพื่อความจำเป็นในการดำรงชีพก็เกิดขึ้น ธรรมชาติ ที่เคยเอื้อประโยชน์ให้แก่มนุษย์ก็ถูกทำลายลงอย่างมาก เพราะความคิดที่ว่าเมื่อต้องการสิ่งใดก็สามารถหาได้จากธรรมชาติติดอยู่ในความคิด อยู่ในสมองของมนุษย์อยู่ตลอดเวลามนุษย์มองเห็นองค์ประกอบอื่นของโลกใบนี้เป็นเพียงสิ่งที่ตัวเองจะหยิบฉวยมาได้อย่างง่ายดายเท่านั้นมนุษย์ให้ความสำคัญกับตัวเองค่อนข้างมาก เลยมองไม่เห็นคุณค่าของอย่างอื่นนอกเหนือจากตนเมื่อมนุษย์คิดอะไรขึ้นมาสักเรื่อง ธรรมชาติ ต้องเป็นสิ่งที่เข้ามาทำให้ความคิดของมนุษย์เป็นจริงทุกครั้งเมื่อมนุษย์มองปัญหาอย่างนี้ มองปัญหาสวนทางกับการอยู่ร่วมกันอย่างสมดุล ที่โลกใบนี้จะต้องมีธรรมชาติ เป็นแหล่งตอบสนองปัจจัยสี่ของมนุษย์ และมีมนุษย์ที่มาใช้ ธรรมชาติ อย่างขาดการวางแผนความต้องการของมนุษย์ที่ต้องการจาก ธรรมชาติ อย่างไม่มีขีดจำกัด ในขณะที่ ธรรมชาติ นั้นกลับมีอยู่อย่างจำกัด ปริมาณของ ธรรมชาติ ต่างๆ ก็ต้องลดลงและมีแนวโน้มว่าจะลดลงไปเรื่อยๆเมื่อธรรมชาติลดลงสิ่งที่มนุษย์เคยภูมิใจว่าเอาชนะ ธรรมชาติ ได้นั้น ก็กลับมาเป็นโทษสำหรับมนุษย์ด้วยกันเอง โลกร้อนขึ้น ก็มาจากการกระทำของมนุษย์ ภัย ธรรมชาติ ครั้งร้ายแรง น้ำท่วมอย่างขนานใหญ่ความแห้งแล้งจนผู้คนอดอยากล้มตาย ก็เพราะเหตุที่ ธรรมชาติ เหลืออยู่ในปริมาณที่ไม่อาจจะตอบสนองตอบมนุษย์ได้อีกต่อไปแล้ว นั่นเป็นสัญญาณเตือนภัยจาก ธรรมชาติ สัญญาณเตือนว่ามนุษย์จะมองเห็น ธรรมชาติ เป็นสิ่งสนองตอบความต้องการที่ไม่หยุดหย่อนของมนุษย์อีกต่อไปไม่ได้แล้วมนุษย์ต้องหันกลับมาควบคุมความต้องการของตัวเอง ในปัจจุบันจะเห็นได้ว่า เมื่อมนุษย์ไม่อาจเอาเปรียบธรรมชาติได้อีกต่อไป เพราะธรรมชาติ หมดไปแล้ว มนุษย์ก็หันกลับมาเอาเปรียบกันเองคนที่มีโอกาสในสังคมก็เอาเปรียบคนที่ด้อยโอกาสกว่าจากแต่ก่อนเป็นความขัดแย้งระหว่างธรรมชาติ และมนุษย์ปัจจุบันสลับเป็นความขัดแย้งระหว่างมนุษย์และมนุษย์ด้วยกันเอง เพราะความต้องการของมนุษย์ยังไม่ถูกควบคุม สัญญาณเตือนจากธรรมชาติ แต่ละอย่างที่มนุษย์ได้ประสบมานั้นมนุษย์ยอมรับแล้วว่าบนโลกใบนี้อะไรจะยิ่งใหญ่เกินธรรมชาตินั้น ไม่มี