วันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2555

เรียงความเรื่องแม่

  

เรื่องความเรื่องแม่




คำว่า แม่  อาจจะเป็นคำสั้นๆแค่สองสามคำ แต่ความหมายของคำว่าแม่  ยิ่งใหญ่นัก  แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างของข้าพเจ้า   แม่คือผู้ให้กำเนิดข้าพเจ้า  ข้าพเจ้าเกิดมามีชีวิตเพราะน้ำนมของแม่   ข้าพเจ้าเกิดมาได้เพราะคำว่า แม่  และแม่ทำให้ข้าพเจ้าได้รู้จักทำความดี ไม่ให้ทำความชั่ว  ให้รู้จักแยกแยะว่าสิ่งไหนควรทำสิ่งไหนไม่ควรทำ   คอยตักเตือนและให้อภัยในยามที่ข้าพเจ้าทำผิด  ข้าพเจ้ารู้สึกซาบซึ้งในพระคุณของแม่และยังมีอีกสิ่งหนึ่ง คือไม่มีอะไรมาเปรียบค่าน้ำนมและความรักของแม่  ความรักของแม่ยิ่งใหญ่มหาศาล  ไม่มีอะไรทดแทนได้  ถ้าไม่มีแม่ข้าพเจ้าคงไม่มีชีวิตอยู่บนโลกนี้

                    แม่ต้องอุ้มท้องข้าพเจ้ามา ๙ เดือน  ไปไหนมาไหนก็ลำบาก  ต้องระวังไม่ให้ลูกระทบกระเทือนทั้งเมื่อยและเหนื่อย  แต่ก็คุ้มที่ลูกออกมาปลอดภัย  ความรักของแม่เปรียบเสมือนน้ำทะเล  ท้องฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล  แม่ดูแลลูกตั้งแต่หัวจรดเท้า  เพื่อไม่ให้เกิดอันตราย  แม่ดูแลลูกขนาดยุงสักตัวก็ไม่ให้กัด  ป้อนข้าวให้นม  ดูแลไม่เคยห่างตลอดมา  ดูแลลูกตั้งแต่เล็กจนโตไม่คิดที่จะท้อหรือถ้อย

                    ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน  อายุของข้าพเจ้าย่างจะเข้า ๑๕  ปีแล้ว  และยังมีพี่สาวอีก๔ คน  กับพี่ชายอีก ๑ คน   แต่แม่ของข้าพเจ้าก็เลี้ยงดูข้าพเจ้ากับพี่ๆได้   โดยไม่คิดที่จะบนสักคำว่าเหนื่อย จะมีบางครั้งที่ข้าพเจ้าทำให้แม่เสียใจ  แต่แม่ก็โกรธไม่นานก็หายแล้ว   ข้าพเจ้าภูมิใจที่ได้เดมาเป็นลูกของแม่และมีครอบครัวที่อบอุ่นอย่างนี้ได้  ก็เพราะมีแม่คอยสั่งสอน

                     สักวันหนึ่งข้าพเจ้าจะตอบแทนบุญคุณท่าน   โดยการตั้งใจเรียนหนังสือและได้ทำงานดีๆ   เพื่อที่จะเลี้ยงดูแม่ในยามแก่เฒ่า  ให้เท่ากับที่แม่ได้เลี้ยงดูข้าพเจ้า   ไม่มีพระคุณใดในโลกนี้ที่จะเท่าพระคุณของแม่  น้ำนมหนึ่งหยดที่เข้าสู่ร่างกายข้าพเจ้า  มันมีคุณค่ามหาศาล  ข้าพเจ้าจะต้องจำอยู่ตลอดเวลา  ข้าพเจ้าจะตอบแทนบุญคุณท่าน  ถึงแม้ในวันนี้ข้าพเจ้ายังตอบแทนไม่ได้  แต่สักวันหนึ่งข้าพเจ้าต้องทำให้ได้

                      ตอนนี้หน้าที่ของข้าพเจ้าคือเรียนหนังสือ  และตั้งใจเรียนให้สูง  เพื่อให้แม่แม่สมหวัง   ข้าพเจ้ายังไม่รู้เลยว่า ถ้าข้าพเจ้าขาดแม่ไปสักคน  ข้าพเจ้าจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่นี้ได้อย่างไร  ข้าพเจ้าอยากจะขอดุอาร์จากอัลลอฮ(ซ.บ)   ให้แม่อยู่กับข้าพเจ้านานๆ  ถึงแม้ว่าเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้  เพราะเรื่องเกิด  แก่  เจ็บ  ตาย เป็นสิ่งที่เราเองกำหนดไม่ได้ก็ตาม   แม่คือสิ่งที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตของข้าพเจ้า   ไม่มีวันไหนที่ข้าพเจ้าจะลืมแม่   ข้าพเจ้ารักแม่ทุกวัน   และจะรักอย่างนี้ตลอดไป (อินชาอัลลอฮ)

                       สตรีใดให้กำเนิดเกิดมนุษย์                โลกสมมุตินามนิยมไว้คมสันต์
เรียกว่า แม่ มาตั้งแต่แรกที่แบกครรภ์                        คอยผูกพันรักลูกเหนืออื่นใด
จากวันนั้นลุกเติบใหญ่ในวันนี้                                    แม่คอยชี้นำทางที่สดใส
แม่รักลูกดั่งชีวิตและจิตใจ                                         หวังเพื่อให้ลูกมีสุขทุกคืนวัน
พระคุณใดไหนหล้าจะมาเทียบ                                  ไม่อาจเปรียบพระคุณของแม่ฉัน   
ระลึกถึงพระคุณแม่อยู่ทุกวัน                                      ชั่วชีวันแทนทดไม่หมดเอย...  

                        คำกลอนบทนี้  ข้าพเจ้าได้มาจกหนังสือเล่มหนึ่ง  ซึ่งข้าพเจ้าได้อ่านมาเป็นคำกลอนที่ข้าพเจ้าชอบมาก   ข้าพเจ้าจึงได้เขียนลงในเรียงความบทนี้ของข้าพเจ้า   ข้าพเจ้าหวังว่าถ้าใครได้อ่านแล้วคงจะชอบเหมือนข้าพเจ้าเช่นกัน